توطئه علیه حجاب در ایران +عکس و فیلم

به گزارش فرهنگ نیوز: مساله حجاب، یکی از مسائلی است که در طی دوران های مختلف مورد هجمه های داخلی و خارجی قرار گرفته است. حجاب که یکی از واجبات دینی مسلمانان است، از بروز بسیاری از معضلات اجتماعی جلوگیری کرده و مانند سدی در مقابل امیال حیوانی مقاومت می کند. از این رو دشمنان اسلام در طی دوران همواره در پی مخالفت با حجاب برآمده و حتی به دادن تئوری های مختلف روی آورده و حتی عده ای روشنفکر نما در داخل ملل مسلمان نیز سعی به تکرار نظرات منحرف و ضد دین مستکبران داشته اند. در این نوشتار به بررسی اجمالی توطئه های انجام شده بر ضد حجاب در کشورمان ایران می پردازیم.

توطئه کشف حجاب توسط رضا خان و با حمایت انگلیس و فرانسه کلید خورد. در این طرح خارجیان مقیم ایران در خیابانها با پوشش های غربی حضور می یافتند و به مرور پس از سفر رضاخان به ترکیه در سال ۱۳۱۳ و مشاهده تغییرات دولت لائیک آن کشور برای اسلام زدایی روز ۱۷ دی ماه ۱۳۱۴ قانون کشف حجاب زنان را به طور رسمی اعلام نمود.

در این روز جشنی به ابتکار وزیر فرهنگ فراماسونر رضاخان- علی اصغر حکمت- برگزار شد که در آن خود و همسر و دخترانش (بدون حجاب) حاضر شدند و دوره ای سیاه در تاریخ ایران آغاز شد. از آن پس بود که ماموران حکومتی خشونت های معروفی که در تاریخ ثبت شده است برای کشف حجاب در کوچه و خیابان و ... آغاز نمودند.

پس از پيروزي انقلاب اسلامي پايبندي به ارزش‌هاي اسلامي و رعايت حجاب و عفاف جان تازه‌‌اي گرفت به گونه‌اي که ملت شاهد گرايش تعداد زيادي از زنان کشور به سمت چادر بودند. با رای بیش از ۹۸ درصدی مردم به جمهوری اسلامی، مردم بار ديگر بر خواست خود مبني بر اسلامي شدن فضاي کشور تاکيد مي کنند.

پس از پیام حضرت امام خمینی(ره) در خصوص حفظ حجاب شرعی در ادارات از ۱۴ تير ۱۳۵۹ ورود زنان بی حجاب به ادارات و سازمان هاي دولتي ممنوع شده و زنان موظف مي شوند تا ضمن پوشيدن لباسهاي آستين بلند، روسري نيز به سر کنند. از رمضان سال ۶۰ نهادهاي نظارتي و قضايي تلاش مي کنند تا با وضع قوانين با مظاهر منکرات خصوصا بي حجاب برخورد کنند لذا بر اساس قوانين جديد، اماکن عمومي موظف به نصب تابلوهايي با مضمون «عدم پذيرش افراد بي حجاب» مي شوند.

دولت سازندگي با در پيش گرفتن سياست تساهل فرهنگي زمينه را براي رشد ناهنجاريهاي پوششي در سطح جامعه مهيا کرد. از سوي ديگر تهاجم فرهنگی دولت های غربی از سال ۷۰ زمینه بی حجابی در بستر جامعه را فراهم نمود.

آقاي هاشمي در جلسه پرسش و پاسخ دانشجويي به صراحت می گوید: «مانتو از نظر ما ايرادي ندارد و براي محيط هاي دانشگاهي نيز بدون اشکال است». هر چه به سالهاي پاياني دولت سازندگي نزديک تر مي شود شيب بدحجابي در جامعه تندتر مي شود. چنانکه «صفارهرندي» با اشاره به خاطره‌اي از جلسه هيات‌دولت در دوران رياست‌جمهوري هاشمي‌رفسنجاني چنين بيان مي کند: «روزي در جلسه هيات‌دولت يکي از مسوولان از بي‌حجابي خانم‌ها در ايران گلايه کرد که در پاسخ رئيس‌جمهور با خنده‌اي گفت که بگذاريد اينها راحت باشند تا در کشور سرمايه‌گذاري کنند.»

با روي کار آمدن دولت اصلاحات که شعار آزادي را سرلوحه سياستهاي خود مي دانست «آزادي زنان» با تفاسير سکولار در جامعه مطرح مي شود. روز به روز مردم شاهد آن هستند برخي در دولت اصلاحات با تمسک به شعار آزادي زنان، بي حجابي را در جامعه توسعه مي دهند.

اعتراضات مردمی از تریبون نماز جمعه بلند می شود. اما اصلاح طلبان با در اختیار داشتن رسانه ها مانع رسیدن صدای معترضان می شوند؛ تا آنجايي که وزير ارشاد دولت اصلاحات اعلام مي کند که بايستي درباره حجاب از مردم نظرسنجي صورت گيرد.

شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۸۲ طرحي را با عنوان «توسعه حجاب و عفاف» به تصويب ميرساند؛ اما در دولت اصلاحات از اجراي آن خبري نمي شود.

در این دولت نیز علیرغم تصویب قانون گسترش راهكارهاي اجرايي عفاف و حجاب ، عزمی برای سامان دادن به وضع حجاب و رسیدگی به منشاء ترویج بی حجابی دیده نمی شود.

زمزمه هايي از درون دولت به گوش مي رسد: «مشکل ما موي دختران نيست»، «پيش از برخورد با بدحجابي بايد منکر بودن آن در جامعه جا بيفتد». برخي عناصر نزديک به دولت با طرح اين گونه سخنان از عدم ضرورت برخورد با بدحجابي سخن مي گويند؛ اسفنديار رحيم‌مشايي از نحوه برخورد پليس در مواجهه با مصاديق بدحجابي انتقاد مي کند و مي گويد: «اين روش پليس مورد قبول نيست و بنده مخالف هستم چون برخورد پليسي در يك حوزه فرهنگي جواب نمي‌دهد.»

با نزديک شدن به ايام انتخابات ۸۸ دولت صراحتا مخالفت خود را با اجراي طرح گسترش فرهنگ و عفاف اعلام مي کند و با دستور مستقيم رييس جمهور اين طرح تعطيل مي شود. بعد از گذشتن روزهاي پرالتهاب پس از انتخابات رياست‌جمهوري سال ۸۸، خبري از حضور گشت‌هاي ارشاد در خيابان‌ها نمي شود. در اين ميان وزارت كشور نيز در گزارشي عجيب و قابل تامل سال ۸۸ را بهترين سال در حوزه عفاف و حجاب اعلام مي کند.

بیانات مقام معظم رهبری در خصوص دلیل مبارزه با حجاب

مساله این است که فرهنگ غربی برای اینکه جای خود را باز کند در جامعه ی انقلابی ما و سیاست های غربی برای اینکه نفوذ خودشان را باز یابند، در کشور انقلابی مسلمان باید نسل جوان را به همان آرزو ها و شهواتی که در همه ی دنیا جوان ها را دارند با آنها سرگرم می کنند، سر گرم کنند. ۱۳۶۵/۸/۲۳

از آنچه پشت سر این بد حجابی هاست می گویم . بد حجابی یا حرف زدن یک دختر و پسر توی خیابان که شما می بینید جوان های حزب اللهی ما را اذیت می کند یا خانواده شهید را ، این ظاهر کار است، این روی کار است. پشت پرده یک شبکه ی خطرناک فساد است که از سوی تمام سیاستگذاران غربی ضد اسلامی این شبکه دارد تقویت می شود و برای این است که مردم را بکشانند به فساد و آن حرکت قاطع انقلاب را در جلوگیری از فساد خنثی کنند، یک ضد حمله در مقابل انقلاب اسلامی است در حقیقت و دارند سرمایه گذاری می کنند که بتوانند جوان های ما را فاسد کنند. ... حتی آنهایی که به اصطلاح چپ اند و برای خودشان خودشان را انقلابی می دانند، حتی به وسیله ی آنها هم این کار الان در جامعه ما ترویج می شود. ۱۳۶۵/۵/۳۱

هرچند پس از انقلاب اسلامی، برنامه های مختلفی برای ترویج حجاب اجرا شده است، اما نهادینه نشدن فرهنگ و فلسفه حجاب در جامعه و مخصوصا در بین قشر نوجوان و جوان، نشان از کافی نبودن این برنامه ها و عدم عزم راسخ مسئولان در این زمینه دارد. لذا لازم است برنامه طولانی مدت و با راهکارهای عملی توسط متخصصان امر تدوین شده و نهاد های قانون گذار و مجری نیز با تمام توان نسبت به اجرای آن اهتمام ورزند.

حجاب که یکی از مهمترین عوامل کاهش فساد های اخلاقی در جامعه است، باید توسط همه مردم و مسئولان به عنوان سپری در مقابل تهاجم فرهنگی و رذایل اخلاقی دانسته شود تا همه با هم برای ترویج آن دست به کار شوند. در چنین مواردی که بدنه اجتماع با آن درگیر است، مشارکت و مسئولیت مردم نقش بسیار موثری دارد و باید در برنامه ها به آن توجه ویژه ای شود.

موریانه ها، ساقه های ریشه دار را جویده خواستند بی آنکه بدانند درختی که شاخه هایش بوی عطر نجابت یاس می دهد، به این سادگی ها از دست نمی رود. مگر نه آنکه زنان ما، نجابتشان را با خون غیرت مردانش آبیاری کرده اند؟! هیچ طوفانی، حتی به سهمناکی این گردبادهای پر از بی خبری، نمی تواند آن را از جای بکند.