نام: محمد بن عبد الله

حضرت محمد (ص) در تورات و برخى كتب آسمانى «احمد» ناميده شده است. آمنه، دختر وهب، مادر حضرت محمد (ص) پيش از نامگذارىِ فرزندش توسط عبدالمطلب به محمّد، وى را «احمد» ناميده بود.

كنيه حضرت محمد (ص): ابوالقاسم و ابوابراهيم.

القاب حضرت محمد (ص): رسول اللّه، نبى اللّه، مصطفى، محمود، امين، امّى، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذير، بشير، مبين، كريم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذكّر، يس، طه‏ و...

منصب حضرت محمد (ص): آخرين پيامبر الهى، بنيان‏گذار حكومت اسلامى و نخستين معصوم در دين مبين اسلام.

تاريخ ولادت حضرت محمد (ص): روز جمعه، هفدهم ربيع الاول عام الفيل برابر با سال 570 ميلادى (به روايت شيعه). بيشتر علماى اهل سنّت تولد آن حضرت را روز دوشنبه دوازدهم ربيع الاول آن سال دانسته‏اند.

عام الفيل، همان سالى است كه ابرهه، با چندين هزار مرد جنگى از يمن به مكه يورش آورد تا خانه خدا (كعبه) را



امام خمینی در روز بيستم جمادى الثانى 1320 هجرى قمرى مطابق با 30 شهريـور 1281 هجرى شمسى ( 24 سپتامپر 1902 ميلادى ) در شهرستان خميـن از توابع استان مركزى ايران در خانواده اى اهل علـم و هجرت و جهاد و در خـانـدانـى از سلاله زهـراى اطهر سلام الله عليها, روح الله المـوسـوى الخمينـى پـاى بـر خـاكدان طبيعت نهاد .

او وارث سجاياى آبا و اجدادى بـود كه نسل در نسل در كار هدايت مردم وكسب معارف الهى كـوشيـده انـد. پـدر بزرگـوار امام خمينـى مرحوم آيه الله سيد مصطفى مـوسـوى از معاصريـن مرحـوم آيه الله العظمـى ميرزاى شيـرازى (رض), پـس از آنكه ساليانـى چنـد در نجف اشـرف علـوم و معارف اسلامـى را فرا گرفته و به درجه اجتهاد نايل آمـده بـود به ايران بازگشت و در خميـن ملجإ مردم و هادى آنان در امـور دينـى بـود. در حـاليكه بيـش از 5 مـاه ولادت امام خمینینمى گذشت,طاغوتيان و خـوانيـن تحت حمايت عمال حكومت وقت نداى حق طلبـى پـدر را كه در برابر زورگـوئيهايشان به مقاومت بـر خاسته بـود, با گلـوله پاسخ گفتنـد و در مسير خميـن به اراك وى را به شهادت رسانـدنـد.

بديـن ترتبيب امام خمينى از اوان كـودكى با رنج يتيمىآشنا و با مفهوم شهادت روبرو گرديد. وى دوران كـودكـى و نـوجـوانى را تحت سرپرستى مادر مـومنه اش (بانـو هاجر) كه خـود از خاندان علـم و تقـوا و از نـوادگان مـرحـوم آيه الله خـوانسـارى ( صاحب زبـده التصانيف ) بوده است. همچنيـن نزد عمه مكرمه اش ( صاحبه خانم ) كه بانـويى

جواب:

ما اصلاً در قرآن هيچ جا هذا‌لكتاب نداريم. اما تعبيراتي مثل: هذا القرآن، يا تلك آيات الكتاب، اين است آيات كتاب، ياهذا كتابنا، يا هذا كتاب داريم. اما هذا الكتاب يعني كتاب براي قرآن كه اشاره به قرآن كرده باشد نداريم. فقط يك جا در قرآن هست ما لهذا الكتاب لايغادر صغيره و لا كبيره الا احصارها (49 - كهف) كه مربوط به قرآن نيست، بلكه اشاره به نامه‌ي اعمال روز قيامت است

كه كافر تعجب مي‌كند كه چگونه همه چيز اعمال من در اين ثبت است! بنابراين كلمه‌ي هذا الكتاب در قرآن نيست كه اشاره به قرآن باشد. لكن حالا بفرض باشد اين اشكالي ندارد كه يك جا از آن حقيقت، با اسم اشاره‌ي دور ياد كنند و يك جا با اسم اشاره و ضمير نزديك يعني چيزي غلط نيست، و همانطور كه عرض كرديم در ذالك الكتاب چند جور مي‌شود معنا كرد:

يكي اينكه بگوئيم: چون كتاب با عظمت است ولو پيش روي شماست اشاره‌ي به دور مي‌كند، مثل اينكه شما با يك نفر كه صحبت مي‌كنيد وقتي مي‌خواهيد او را احترام كنيد، مي‌گوئيد: آنجناب چنين فرموديد در حالي كه اين جانبي است كه در مقابل شما نشسته اما مي‌گوئيد آنجناب مثلاً. يا بگوئيم ذالك يعني آن چيزي كه در ذهن شما بود و همه منتظرش بوديد ذالك الكتاب اين است كه جلوي شما، كه ما ترجمه كرديم آنك كتاب، يعني كتابي كه در انتظارش بود اينست. بنابراين: اشكالي ندارد كه ما به حقيقتي گاهي با اشاره‌ي دور و گاهي با اشاره نزديك اشاره كنيم و معنايش اين نيست كه اينها دو چيزند.

یکی از نمایندگان مجلس در گذشته که به چین سفر داشته است، نقل می‌کرد که با رئیس جمهور چین دیداری داشتند؛ او از نماینده ما پرسید شما برای چه مرگ بر استکبار و آمریکا می‌گویید؟ نماینده ما گفت برای اینکه آنها ظالم هستند و حقوق مستضعفان را پایمال می‌کنند و انسان‌ها را استعمار می‌کنند. رئیس‌جمهور چین با تعجب گفت: خود را برای مرگ بر چین نیز آماده کنید

کارشناس ارشد مسائل صهیونیسم و دشمن‌شناسی، ترویج اشتباه مکتب ایرانی و اصرار بیش از حد بر باستان‌گرایی را کمک آگاهانه یا ناآگاهانه به توطئه صهیونیستی تجزیه ایران دانست.
علی‌اکبر رائفی‌پور پژوهشگر و محقق در حوزه صهیونیزم و دشمن‌شناسی در گفت‌وگو‌یی تفصیلی با خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس اظهار داشت: امروز با توجه به اینکه فطرت انسان‌ها در دنیا بیدار شده است و بیداری اسلامی در منطقه شکل گرفته است، تابوهای ساخته شده در گذشته از بین رفته و صهیونیست‌ها به آخر کار خود رسیده‌اند.

طالبي، حسين - چین هم اکنون می تواند کشورهای اروپایی و آمریکایی را با طرحهای مارشال گونه خود نجات دهد و چینی ها نیز از چنین دیدگاهی استقبال می کنند.

همگرایی در اروپا با روند همگرایی اقتصادی شکل گرفت.اتحادیه اروپا با شکل گیری جامعه اقتصادی اروپا در سال 1957 و با توافقنامه رم بین 6 کشور اروپایی به منصۀ ظهور رسید. به نظر می رسد همان زمینه ای که باعث همگرایی این کشورها شد امروز زمینه های واگرایی این کشورها را فراهم آورده است. جنگ های اخیر در افغانستان، عراق و لیبی، تضادهای بین کشورهای اروپایی و آمریکا را آشکار ساخته و منطق قدرت طلبی و پیشرفت اقتصادی درسطح جهانی وبه شکل کاپیتالیستی آن را ارائه می کند.

يكي از دوستانم گفت ترجمه دومين آيه سوره بقره كه مي فرمايد آن كتاب هيچ ترديدي در آن نيست راهنماي پرهيزكاران است گفته شده آن كتاب نه اين كتاب يعني كتاب ديگري غير از قرآن بوده يا خواهد آمد! من خيلي با عربي آشنا نيستم و دليل اين ترجمه را نمي دانم ولي به هر قرآني كه نگاه مي كنم آن ترجمه شده، چرا؟

اين تعبير به خاطر عظمت قرآن کريم مي باشد.
به طور اختصار توضيحي در مورد آيه‌اي كه اشاره كرديد، يعني آيه دوم سوره بقره خواهيم داد، انشاءالله شبهه شما برطرف خواهد شد. «ذَالِكَ الْكِتَبُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ» در ترجمه تفسير الميزان چنين آمده: «اين كتاب كه در آن هيچ نقطه ابهامى نيست راهنماى كسانى است كه تقواى فطرى خود را دارند» ، در ترجمه استاد فولادوند كه از دقيقترين ترجمه‌هاي قرآن است نيز، چنين آمده: «اين است كتابى كه در [حقانيت‏] آن هيچ ترديدى نيست [و] مايه هدايت تقواپيشگان است». همانطور كه مي‌بينيد در اين ترجمه‌ها اصلا ذالك را آن معنا نكرده‌اند.
حال به چند احتمال در اين مورد توجه كنيد:

واژه های مخصوص قرآن و از عناوین ویژه اسلام است که پیامبر گرامی (ص) آن را جمع میان عدالت و نیکی معرفی می کند و بعضی را اعتقاد بر آن است که تقوا مخصوص کسی است که از گناهان پروا می کند و برنامه های دینی را انجام می دهد و برخی گفته اند: از آن جا که فرد تقوا پیشه ، کارهای شایسته، خود را از آتش دورخ نگاه می دارد به او « متقی» گفته می شود.از پیامبر گرامی (ص) نقل کرده اند که فرمود: « پرواپیشگان رابدان دلیل باتقواگفته اندکه آنان ازانجام کاری که گناه نیست اماممکن است باعث گناه شوددوری می جویند.

عده ای نیزگفته اند:تقواآن است که خداانسان رانزدیک زشتیهاونارواهاودوراز ارزشها و والاییها ننگرد.

چرادراین آیه فقط ازپرواپیشگان «افرادباتقوا»یادمی کندوقرآن راوسیله ای برای